Tenniselleboog

Een tenniselleboog is een aandoening waarbij er sprake is van een overbelasting op de aanhechting van 2 onderarmspieren (mm. extensor carpi radialis longus en brevis), die aanhechten aan de buitenzijde van de elleboog. Deze spieren lopen naar de pols. De belangrijkste functie van deze spieren is het strekken van de pols. In de volksmond spreken we wel van een tennisarm, maar de aandoening kan bij  allerlei soorten overbelasting voorkomen, zoals bijvoorbeeld langdurig beeldschermwerk, schilderen en andere werkzaamheden waarbij veel met de handen gewerkt wordt, zeker als de belasting eenzijdig is.

Hoe de tennisarm behandeld wordt is sterk afhankelijk van de uitkomsten van het fysiotherapeutisch onderzoek. Wat zijn de mogelijke oorzaken geweest van het ontstaan van de klachten? Een van de belangrijkste aspecten in de behandeling van de tenniselleboog is echter vaak het op specifieke manier opbouwen van de belastbaarheid van de pees via specifieke spiertraining.

Relatieve rust
Afhankelijk van de ernst van de klachten wordt de arm eerst een paar weken rust gegeven. Zowel in de therapie als thuis moet de belasting op de pees laag gehouden worden. Soms kan het helpen om hierbij een hulpbandje of tape te gebruiken in overleg met je fysiotherapeut.  In deze weken is het wel belangrijk om veel te bewegen, echter zonder dat dit pijn veroorzaakt. Je fysiotherapeut zal hiervoor indien nodig een oefening meegeven.

Losmaken
Naast de lokale behandeling kan het soms ook belangrijk zijn om in het gebied van nek-bovenrug-schoudergordel specifiek te behandelen. Zeker wanneer de tennisarm aan beide zijden aanwezig is zal deze behandeling een rol spelen.

Rekken
Middels doelgerichte rekoefeningen kan de spier/pees gerekt worden. Hierdoor wordt de spanning in de pees gereduceerd en de doorbloeding verbeterd.

Shockwave
Soms wordt bij tenniselleboog klachten shockwave gegeven. Shockwaves versnellen het genezingsproces door de zelfhelende eigenschappen van het lichaam te activeren, ze stimuleren de stofwisseling en verbeteren de bloedcirculatie.

Opbouwen van de belastbaarheid:
Een groot deel van tenniselleboogklachten kunnen succesvol behandeld worden met een actief trainingsprogramma.  Wetenschappelijke studies hebben aangetoond dat een speciale training de slijtage-achtige processen, die vaak aan de overbelasting klachten ten grondslag liggen, effectief kunnen beïnvloeden (zogenaamde excentrische training). Hierbij speelt het geen rol hoe lang de klachten reeds aanwezig zijn. Ook na lange perioden van klachten kan dit programma nog succesvol zijn.

Thuistraining
Het thuistrainingsprogramma neemt een belangrijke plaats binnen het programma in. Om succes te behalen is een dagelijkse training van belang. Naast algemene oefeningen zal de fysiotherapeut indien noodzakelijk, specifieke individuele oefeningen geven.

Mulligan concept
Soms ervaart iemand tenniselleboog klachten maar zijn niet de pezen aangedaan, maar is het gewricht het probleem. Er is dan een “sporingsprobleem”.  In dat geval worden er mobilisatietechnieken gebruik volgens het Mulliganconcept.